شاعر

:متن ترانه

!شاعر نمون توی خلوت، پا بزن توی خاک غربت، زندگی فقط غزل نیست، عاشقی نشه بهانت

!نشه بهانت، نشه بهانت

بپرس، بپرس تو از ما، در به در، چه اسم تلخی است، از درخت بپرس، سفر رو، گریه کن، اینها غزل نیست

بختکه این بغض سفربند، توی گلوی مردی مثل من

بغض یه گلدون توی چنگ رگبار، بهارِ مونده توی نمکزار

!شاعر غم باش، غم یه بن بست، که گیج و مسخه، از غم یک مست

!نامه نویس یه بی صدا باش، همنفس ما، توی انزوا باش

!شاعر غم باش، غم یه بن بست، که گیج و مسخه، از غم یک مست

!نامه نویس یه بی صدا باش، همنفس ما، توی انزوا باش

سینه ی کوچک تو، خیمه ی درد همه است، شعر تو شعر تو، گریه ی سرد همه است

!نشین تو قله ی اوج، برو توی خشت و نمد، لحظه ی خوبی باش، لحظه ای توی هوس

لحظه ای توی هوس

!شاعر نمون توی خلوت، پا بزن توی خاک غربت، زندگی فقط غزل نیست، عاشقی نشه بهانت

!نشه بهانت، نشه بهانت

!بپرس، بپرس تو از ما، در به در، چه اسم تلخی است، از درخت بپرس، سفر رو، گریه کن، اینها غزل نیست

بختکه این بغض سفربند، توی گلوی مردی مثل من

بغض یه گلدون توی چنگ رگبار، بهارِ مونده توی نمکزار

!شاعر غم باش، غم یه بن بست، که گیج و مسخه، از غم یک مست

!نامه نویس یه بی صدا باش، همنفس ما، توی انزوا باش

!شاعر غم باش، غم یه بن بست، که گیج و مسخه، از غم یک مست

!نامه نویس یه بی صدا باش، همنفس ما، توی انزوا باش

سینه ی کوچک تو، خیمه ی درد همه است، شعر تو شعر تو، گریه ی سرد همه است

!نشین توی قله ی اوج، برو توی خشت و نمد، لحظه ی خوبی باش، لحظه ای توی هوس

لحظه ای توی هوس

!شاعر نمون تو خلوت، پا بزن توی خاک غربت، زندگی فقط غزل نیست، عاشقی نشه بهانت

 :نشانه ها

ترانه سرا: سعید دبیری

ترانه خوان: امیر آرام

ترانه ساز: امیر آرام

آلبوم: از زمین تا پلوتون

زمان اجرا: ۱۳۵۶ هجری خورشیدی /  ۱۹۷۷ میلادی