:متن ترانه
!ای وای من، ای وای من، وای از دل رسوای من
مفتون شده از عشق او، سرگشته ای در کوی او، منزل به منزل، کو به کو، گیرد سراغ روی او
!ای خوش نسیم صبحدم، از من به دلدارم بگو، تا جان باشد، برای من، تو بهترین ترانه ای، گل گفتاری
دوشینه با یاد رُخت، گفتم حدیثم مو به مو، هر روز و شب، نیاز من بوَد که با تو سر کنم، گر بگذاری
اول تویی، آخر تویی، بهتر از این، خوشتر از آن، جانی و جانانی مرا، دردی و درمانی مرا
در محفل صاحبدلان، بی دل شده احوال من، در پیج و تاب زلف او، سرگشته شد دنیای من
!ای وای دل، ای وای دلم، وای از دل رسوای من
بی مهر او، چگونه می توان زمانه سر کنم، آوای دل، زبان من بوَد برای گفتنم؟
تا هستم من، همیشه سرخوشم به یاد روی او
گر می خوانم، سرود زندگی بوَد برای او، منزل به منزل، کو به کو، گیرم سراغ روی او
!ای وای من، ای وای من، وای از دل رسوای من
!ای وای من، ای وای من، وای از دل رسوای من
:نشانه ها
ترانه سرا: مجتبی خوش ضمیر
ترانه خوان: عبدالحسین مختاباد
ترانه ساز: مجتبی خوش ضمیر
تنظیم کننده آهنگ: محمد سعد
آلبوم: قاصدک
زمان اجرا: ۱۳۸۲ هجری خورشیدی