جهت یابی پرندگان

Bird Navigation

چطور پرندگان راه خود را پیدا می کنند؟

کم و بیش ۵۰ گونه جانوری از پرندگان و پستانداران گرفته تا خزندگان و حشره ها از میدان مغناطیسی کره ی

.زمین برای راهیابی استفاده می کنند

با این حال میدان مغناطیسی زمین از ۲۰ تا ۶۰ میلیونیوم تسلا متفاوت است – که در مقایسه با یک دستگاه

 .تصویربرداری ام. آر.آی. که با شدت مغناطیسی ۱/۵ تا ۳ تسلا استفاده می کند – بسیار ضعیف است

.بنابراین، دانشمندان مطمئن نیستند که پرندگان چطور از این میدان بهره می برند

پژوهش های تازه نشان می دهند که یک قطب نمای نوری – شیمیایی ممکن است چگونگی مهاجرت پرندگان

.با استفاده از میدان مغناطیسی به همراه نور را آشکار کند

یک نظریه در مورد چگونگی کار این ساز و برگ این است که گیرنده های نوری در شبکیه ی چشم پرندگان

نور را می گیرد و واکنش شیمیایی که به دنبال این پدید می آید، به نوبه ی خود مولکول های فتوشیمیایی کوتاه

.مدتی ایجاد می کند که نسبت به میزان و جهت میدان مغناطیسی ضعیف حساس هستند

این نظریه با این حقیقت تطبیق دارد که گیرنده های آبی نوری در شبکیه ی چشمان پرندگان مهاجر هنگامی

که جهت یابی مغناطیسی انجام می دهند، شناسایی شده اند. با این حال ثابت نشده است که میدان مغناطیسی

ضعیفی – مانند میدان مغناطیسی زمین – بتواند دگرگونی های قابل مشاهده ای در یک مولکول فتوشیمیایی

.درست کند، یا مولکول فتوشیمیایی وجود داشته باشد که به جهت چنین میدانی واکنش نشان دهد

پژوهش تازه ای که با پشتیبانی بنیاد ملی علوم امریکا انجام شد و در نشریه نیچر منتشر شد، نشان می دهد که

– الگوی فتوشیمیایی می تواند به میزان و جهت میدان های مغناطیسی ضعیف – مانند میدان مغناطیسی زمین

.هنگامی که در برابر  نور قرار گیرد، واکنش نشان دهد

 این پژوهشگران دریافتند که یک مولکول فتوشیمیایی ساختگی / مصنوعی که از کارتنویید، پورفیبرین و فولرن

 می تواند به صورت یک جهت یاب مغناطیسی عمل کند. بطوری که: مولکول سی. پی. اف. در هنگام تحریک با

نور، حالت باردار شده پیدا می کرد، زیرا که فولرن توپ مانند آن دارای بار منفی و کارتنویید میله مانند دارای

.بار مثبت می شدند

این حالت جدا شدن بارها تنها تا زمانی در این مولکول ادامه پیدا می کرد که توان و جهت میدان مغناطیسی

.مؤثر بر آن دگرگون نشود و ثابت بماند

چرا دانشمندان تلاش در پاسخ دادن به چنین پرسش پیچیده ای می دهند؟

 خط های برق، ساز و برگ های ارتباطی نیز میدان های مغناطیسی ضعیف از خود پدید می آورند که ممکن است

جهت یابی جانوران را بهم بریزد. بنابراین، آنطور که ِدونس گاست – استاد شیمی و زیست شیمی در دانشگاه

ایالتی آریزونا – می گوید: برای انسان ضروری است که بفهمد جانوران چطور در میدان مغناطیسی کره ی

زمین جهت یابی می کنند و اثرهای کارهای انسان بر جهت یابی جانوران چیست؟

:جستار پیوسته پیشین