بطوری که دانسته شده، سرتاسر زبان، بطور یکسان مزه های اصلی را دریافت و

حس نمی کند، بلکه هر بخشی از آن، مزه مخصوصی را بیشتر حس می کند. با

وجود این، هنگامی که انسان چیزی را می خورد، به یاری همه زبان خود به مزه

آن پی می برد و برای چشیدن هر مزه ای نباید غذا را به بخش مخصوص آن

.مزه ببرد

هنگامی زبان می تواند مزه چیزی را دریافت و حس کند که آن چیز در آب دهان

حل شده باشد. زیرا وقتی که چیزی در آب دهان حل شود، مولکول های آن به

پرزهای چشایی برخورد می کنند، از این پرزها از راه عصب چشایی پیامی به

.مغز فرستاده می شود و مزه ی آن حس می شود

:جستار پیوسته پیشین