:متن ترانه
دو، سه شبه که چشمهام به دره، خدا کنه که خوابم نبره
توی این قفس که زندون منه، دلم گرفته و منتظره، خدا کنه که خوابم نبره
دو، سه شبه که چشمهام به دره، خدا کنه که خوابم نبره
توی این قفس که زندون منه، دلم گرفته و منتظره، خدا کنه که خوابم نبره
می خوام که دل به دریا بزنم، یه سینه حرف رو یکجا بزنم
چرا کسی نمی گه به من، عشق و امیدم، به کجا رفته؟
شبها که یکه تنها بمونم، با غصه ها توی دنیا بمونم، به کی آخه می تونه بگه او، که پشیمونه، چرا رفته؟
دو، سه شبه که چشمهام به دره، خدا کنه که خوابم نبره
توی این قفس که زندون منه، دلم گرفته و منتظره، خدا کنه که خوابم نبره
فردا دوباره پاییز می شه باز، دلش ز غصه لبریز می شه باز
!ای آسمون، بهش بگو، پشیمون می شی، به سوز عاشقی قسّم، که دلخون می شی
فردا دوباره پاییز می شه باز، دلش ز غصه لبریز می شه باز
!ای آسمون، بهش بگو، پشیمون می شی، به سوز عاشقی قسّم، که دلخون می شی
دو، سه شبه که چشمهام به دره، خدا کنه که خوابم نبره
توی این قفس که زندون منه، دلم گرفته و منتظره، خدا کنه که خوابم نبره
خدا کنه که خوابم نبره
:نشانه ها
ترانه سرا: رضا جنتی عطایی
ترانه خوان: مرضیه / اشرف السادات مرتضایی
ترانه ساز: بزرگ لشگری
دستگاه: دشتی
زمان اجرا: ۱۳۵۲ هجری خورشیدی
پخش از: آهنگ روز
:جستار پیوسته
