آتش کاروان

:متن ترانه

آتشی ز کاروان جدا مانده، این نشان ز کاروان بجا مانده

یک جهان شرار تنها، مانده در میان صحرا

به درد خود سوزد، به سوز خود سازد

سوزد از جفای دوران، فتنه و بلای توفان، فنای او خواهد، به سوی او تازد

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

با این گرمی جان، در ره مانده حیران، این غم خود به کجا ببرم؟

با این جان لرزان، با این پای لغزان، ره به کجا ز بلا ببرم؟

می سوزم گرچه، با بی پروایی، می لرزم بر خود، از این تنهایی

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

آتشین خو هستی سوزم، شعله جانی بزم افروزم

بی پناهی محفل آرا، بی نصیبی تیره روزم

کاروان رفت، کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش، یا یا یا

کی روی؟ ره ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟

یا آآآ… یا آآآ… یا آآآ… یا آآآ… آآآ دلم آآآ…

در ره منزل لیلی، در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن

شرط اول، شرط اول قدم آنست، که مجنون باشی، که مجنون باشی

یا آآآ… یا آآآ… آآآ دلم آآآ… یا آآآ… یا آآآ… آآآ دلم آآآ… یا آآ

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

من هم ای یاران، تنها ماندم، آتشی بودم، بر جا ماندم

………

:نشانه ها