گاهی ماده های گوناگون، ضمن ترکیب با اکسیژن، فقط اندکی گرما می دهند، بدون آنکه اصلاً نوری پدید
آورند، مانند هنگامی که آهن زنگ می زند، اما باید دانست که در این حال هم همان تغییر شیمیایی روی
می دهد که در هنگام سوختن ماده ای انجام می شود، منتها هیچ گرما یا نوری از آن پدید نمی آید، زیرا آهن
.و اکسیژن به اندازه ای آهسته و آرام با هم ترکیب می شوند که هیچ تغییر محسوس در دما پدید نمی آورند
.بدیهی است که آهن آن اندازه گرم نمی گردد که بتواند برافروخته شود و نور دهد
.اما منیزیوم به سرعت با اکسیژن ترکیب می شود و مقداری فراوان نور و گرما پدید می آورد
از این رو، ترکیب شیمیایی تند و سریع اکسیژن با یک ماده مرکب، یک گونه سوختن است که گرما و نور
… پدید می آورد و آن را آتشگیری / احتراق می نامند. مانند آتش گرفتن پارچه، چوب، ساختمان، بنزین و
:پس
هرگاه اکسید شدن به اندازه ای تند انجام شود که گرما و نور پدید آورد، آتشگیری / احتراق نام دارد
چطور آتشگیری روی می دهد؟
.ساختار هر ماده / مایه ی آتشزا از ترکیب های دو عنصر کربن و هیدروژن می باشد
،هنگامی که چیزی می سوزد
کربن آن با اکسیژن هوا ترکیب می گردد و گاز دی اکسید کربن پدید می آورد و هیدروژن آن نیز با اکسیژن
.هوا ترکیب می شود و آب پدید می آید
چگونه گرما و نور از سوختن ماده ها پدید می آید؟
بطوری که دانسته شده، کارمایه / انرژی دارای گونه های مختلف است که از گونه ای به گونه ای دیگر
.دگرگون می شوند
.یک گونه از کارمایه ها، انرژی شیمیایی است که در مولکول های بعضی از ماده ها نهفته و پنهان است
برای آزاد کردن این گونه از انرژی نیاز به یک تغییر شیمیایی مانند اکسید شدن / سوختن می باشد. زمانی
.که انرژی شیمیایی آزاد گردد، به صورت انرژی گرمایی در می آید و گرما می دهد
در اکسید شدن آهسته و کُند – مانند زنگ زدن آهن – گرمایی که به دست می آید، آن اندازه کم و آهسته
است که نمی تواند تغییر محسوسی در دما بدهد، اما
در اکسید شدن سریع و تُند / آتشگیری، گرمایی که به دست می آید، آن اندازه زیاد و تند است که بخشی از
:آن به انرژی نورانی دگرگون می شود و روشنایی می دهد. پس
،با سوختن بعضی از ماده ها، انرژی شیمیایی نهفته و پنهان در مولکول های آنها
به انرژی گرمایی و نورانی درمی آیند
:جستار پیوسته پیشین
