زخمی

:متن ترانه

مثل اون ابری که می خواد، به بیابون سر بذاره، بریزه بغضش رو بیرون، قد یه دریا بباره

منِ زخمی، منِ خسته، پُرم از هوای گریه، چه کنم من، که طبیعت من رو ساخت برای گریه؟

لحظه هام لحظه ی پوچه، من به انتها رسیدم، دیگه خورشید رو نمی خوام، من که از خودم بریدم

آ…آآ   آ…آآ   آآ آآ آآآآ

زندگیم یه التهابه، مرد غمگین زمینم، شده این، هیچی نگفتم، دردی کهنه، توی سینه ام

آرزوهام رو گرفتن، داغم از گرمی یک تن

راه من سیاه و تاریک، روز من همیشه یک شب

لحظه هام لحظه ی پوچه، من به انتها رسیدم، دیگه خورشید رو نمی خوام، من که از خودم بریدم

آ…آآ   آ…آآ   آآ آآ آآآآ

:نشانه ها

ترانه خوان: مرتضی برجسته

آلبوم: دیسکو ۶

زمان اجرا: ۱۳۵۴ هجری خورشیدی

پخش از: استریو دیسکو